Izvod iz Obrazloženja presude Apelacionog suda:
„ … Dalјe je utvrđeno da svi zaposleni na poslovima … , bez obzira na koeficijent posla, obavlјaju isti posao kako po opisu tako i faktički, da su svi podjednako odgovorni, da svi imaju istu stručnu spremu, radnu sposobnost i odgovornost prema obavlјanju poslova. Kako je tuženi ugovorio manju zaradu odnosno manji koeficijent zarade sa tužiocem u odnosu na druge zaposlene na istim poslovima, to je tuženi postupio suprotno članu 104 stav 2, 3 i 4 Zakona o radu (Službeni glasnik RS br.75/14), zbog čega je utvrđeno da su ništave odredbe člana … Ugovora o radu od … godine, i član … Ugovora o radu od …. godine, te da iste ne proizvode pravno dejstvo.
… Odredbom člana 16 stav 1 tačka 1 navedenog Zakona o radu, propisano je da je poslodavac dužan da zaposlenom za obavlјeni rad isplati zaradu u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu. Odredbom člana 104 stav 1, 2, 3 i 4 istog Zakona o radu, propisano je da zaposleni ima pravo na odgovarajuću zaradu koja se utvrđuje u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu. Zaposlenima se garantuje jednaka zarada za isti rad ili rad iste vrednosti koji ostvaruju kod poslodavca. Pod zaradom jednake vrednosti podrazumeva se rad za koji se zahteva isti stepen stručne spreme, odnosno obrazovanja, znanja i sposobnosti, u kome je ostvaren jednak radni doprinos uz jednaku odgovornost. Odluka poslodavca ili sporazum sa zaposlenim koji nisu u skladu sa stavom 2 ovog člana - ništavi su.“
(Presuda Apelacionog suda u Beogradu, Gž1 684/2020 od 12.5.2020. godine)
Izvor: Paragraf Lex
https://www.paragraf.rs/
